Άρθρα

Ορθόδοξο Πάσχα: Καλή Ανάσταση ή Καλή Σφαγή;

Το Πάσχα, την μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, πώς ακριβώς γιορτάζουμε την Ανάσταση αυτού που θυσιάστηκε για την πάρτη μας;

Με άλλη μία θυσία, αυτή τη φορά του ζώου που τον κρατούσε ζεστό και ασφαλή νεογέννητο βρεφάκι και που ποτέ δεν έφαγε ο ίδιος;

Πολλοί οι αυτοαποκαλούμενοι χριστιανοί, ή πιστοί που ακολουθούν τις παραδόσεις έτσι όπως πιστεύουν και δρουν, δηλ. τυφλά.

Οι λέξεις Αγάπη και “Καλή Ανάσταση” γεμίζουν τις ευχές που ανταλλάσσονται μεταξύ των καλών χριστιανών αυτές τις μέρες.

Πουθενά δεν διαβάζεις: “Καλή Θυσία!” όταν η συντριπτική πλειοψηφία συμμετέχει έμμεσα στη θυσία ενός αμνού ή εριφίου για να καταναλωθεί την ημέρα της Ανάστασης. Ο καλός, αγνός και θρήσκος χριστιανός γιορτάζει με την θυσία κάποιου άλλου πλάσματος την Ανάσταση του Ανθρώπου που ο ίδιος θυσιάστηκε για την ανθρωπότητα. Δηλαδή,

εμείς γιορτάζουμε θυσιάζοντας άλλους, όταν αυτός, στον όνομα του οποίου γίνεται η θυσία, το μόνο που έκανε ήταν να αυτοθυσιαστεί…

Κάθε θρήσκος που σέβεται τον εαυτό του, ερμηνεύει τα ιερά κείμενα της πίστης του, σύμφωνα με ό,τι τον* βολεύει. Με ασπίδα την παράδοση και χωρίς να βλέπουν πιο μακριά από τη μύτη τους, οι ακόλουθοί της αντί να αναγνωρίσουν την δική τους σκοτεινή πλευρά και να την θυσιάσουν, βρίσκουν εύκολη λύση στην θυσία κάποιου άλλου. Κάτι τόσο παλιομοδίτικο και “αντιχριστιανικό” όσο η Παλαιά Διαθήκη με τον αποδιοπομπαίο τράγο (που τουλάχιστον διαλέγονταν 1/ 7ετία) ή η Αρχαία Αθήνα που φόρτωνε στα καθάρματα, στους μιαρούς, φαύλους και κακούργους ανθρώπους τις συμφορές της πόλης, απορρίπτοντάς τους στην θάλασσα. Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ ελαφριές τις βλέπω τις αρχαίες παραδόσεις σε σχέση με τις σημερινές, όπου σχεδόν σε κάθε ελληνικό σπίτι, ένα αρνί στριφογυρνά στη σούβλα προς τιμήν της Ανάστασης του Κυρίου! Πες μου εσύ τώρα, πόσο μακριά είμαστε από την απόλυτη παρεξήγηση και βαρβαρότητα. Και μάλιστα, δεν ξέρω για χθες, αλλά σήμερα που η Πίστη αγνοείται, ποιός έχει πάρει τη θέση της; Μήπως η Κατανάλωση; Μήπως ο Ατομικισμός; Λέω, μήπως…

Αν θέλουμε να πλησιάσουμε το πνεύμα της Μεγάλης Εβδομάδας, ας δοκιμάσουμε να θυσιάσουμε κάτι απ’ αυτά που μάς έχουν περάσει ως παράδοση ενώ σήμερα είναι στείρα, ανούσια, ανώφελα ή απλά βάρβαρα.

Ας κάνουμε κάτι για κάποιον άλλον, ας συγχωρήσουμε, ας μείνουμε για λίγο στον πόνο της στέρησης,  της απώλειας και ας αναρωτηθούμε αν η θυσία χιλιάδων αθώων πλασμάτων είναι δυνατόν να στέκεται στο ίδιο και αυτό πλαίσιο μ’ αυτό που προηγείται και αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της Ανάστασης, την έννοια της αυτοθυσίας.

*Αρσενικό γένος, γιατί όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες στηρίζονται σε κείμενα-μεταφράσεις ανδρών, όπου ό,τι δεν ανήκει στο είδος, κάστα, φυλή ή γένος με αυτόν που τα έγραψε, να αποτελεί “κτήμα” του

(C) 2019-2021 Κυριακή Κυριακίδου

Sankalpa για το Είκοσι Είκοσι 1

Στο

Είκοσι Είκοσι 1

εύχομαι η ανθρωπότητα

να είναι περισσότερο έτοιμη τόσο

για την αποδέσμευσή της από το παρελθόν

που εξυπηρετούσε μόνο την πατριαρχία, τον συντηρητισμό,

τη θεοκρατία, τον δογματισμό, τον φόβο, την διανοητικότητα,

τον διαχωρισμό, την εκλογίκευση, την αλαζονεία και την ανταγωνιστικότητα

όσο και για την υιοθέτηση νέων, παν-περιεκτικών μοντέλων αντίληψης ικανών να

την προωθήσουν σ’ έναν κόσμο, όπου το άλλο θα είναι το ίδιο και ο έτερος εγώ

και

έτσι

«εγώ

είμαι

ο

κόσμος

όλος»

γεννιέται

Άπαξ και οι κυβερνώντες σε παγκόσμια κλίμακα συγκλίνουν στις πολιτικές πρακτικές τους και γίνονται διασπορείς φόβου προκειμένου να επιβάλλουν ολοένα και πιο αυστηρά μέτρα περιορισμού της ελευθερίας των ατόμων, το Είκοσι Είκοσι 1 δεν γίνεται να είναι μία ομαλή προσγείωση στην άλλοτε κανονικότητά μας. 

Όσο πιο σύντομα το καταλάβουμε, ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα έρχεται όλο και πιο σκληρή όσο δε μαθαίνουμε, τόσο πιο σύντομα θα γίνουμε Ανθρωπότητα, έτσι όπως ορίζει η λέξη. Αλλά όσο παραμένουμε υπνωτισμένοι απ’ την ύλη και το κέρδος και μάλιστα κάτω από την ομπρέλα της παγκοσμιοποίησης, η ανθρωπότητα γίνεται απλά μια μάζα που άγεται και φέρεται από ίδια πρότυπα εικόνας και κατανάλωσης. Η ποικιλομορφία και διαφορετικότητα τείνουν να εκλείψουν, ανάμεσά τους και είδη ζωής. Η ελευθερία συρρικνώνεται σε όλα τα επίπεδα χωρίς έλεος, αλληλεγγύη, σεβασμό. Ο πλανήτης στενάζει. Μέχρι πότε θα είμαστε βίαιοι απέναντι σε ό,τι φυσικό, ζωντανό και ελεύθερο;  

Γι’ αυτό, στο 2021 εύχομαι:

οι αναταράξεις να είναι πιο ήπιες ή το έδαφος πιο μαλακό ή να εκπαιδευτούμε στο bunjee jumping

να αγωνιστούμε για την επικράτηση της “ανθρωπινότητας”, της ευελιξίας και της άρσης του δογματισμού

να χρησιμοποιήσουμε το διαδίκτυο για να καταλάβουμε ότι τα κυρίαρχα μέσα μόνο πλύση εγκεφάλου μάς κάνουν. Να διαβάσουμε και να δούμε την άλλη μεριά, αυτήν που τόσο επισταμένα θέλουν να αποκρύψουν οι κυβερνώντες

να βοηθήσουμε στο γκρέμισμα του τωρινού status quo, που μόνο ναφθαλίνη μυρίζει και στο κτίσιμο ενός νέου κόσμου, που είτε θέλουν είτε όχι οι σημερινοί κυβερνώντες, με δεδομένο ότι όλο και περισσότερος κόσμος αφυπνίζεται, αυτός είναι κιόλας στο προαύλιο, έτοιμος να μπουκάρει.

 

© Κυριακή Κυριακίδου

Φθινοπωρινή Ισημερία

Η αρχή του τέλους του χρόνουΜε την ισημερία του Σεπτεμβρίου να επισημοποιεί την έναρξη του φθινοπώρου στο Βόρειο ημισφαίριο, μπαίνουμε στο δεύτερο μισό της χρονιάς -αν κινούμαστε με τα δεδομένα της φύσης και όχι της νοητικής κατασκευής του σύγχρονου ανθρώπου- και οδεύουμε προς το τέλος του χρόνου που σηματοδοτείται από την τρίμηνη διάρκεια του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Εν ολίγοις, από την Ισημερία του φθινοπώρου κατά την οποία η διάρκεια της μέρας και της νύχτας είναι ίσες θ’ αρχίσει να μειώνεται η διάρκεια της ημέρας, η διάρκεια του φωτός για το Βόρειο ημισφαίριο.

Όσοι ζουν στη φύση είναι εύκολο να συντονιστούν με τους ρυθμούς της και να αντιληφθούν τί χρειάζεται να κάνουν στο σύστημά τους χωρίς πολύπλοκες σκέψεις ή ενοχές. Για τις παραδοσιακές κοινωνίες το φθινόπωρο είναι η εποχή της συγκομιδής, η εποχή που το σύστημά μας αρχίζει να ζητάει την ησυχία από τη φασαρία του καλοκαιριού, την εσωτερίκευση από την προβολή, την κατανάλωση των αποτελεσμάτων των κόπων μας. Και αν δεν έχουμε δημιουργήσει κάποιο έργο το καλοκαίρι, ίσως τώρα είναι κατάλληλη στιγμή να στοχαστούμε τί μπορούμε να αφήσουμε γιατί κλείνει τον κύκλο ζωής του και τί να συντηρήσουμε προκειμένου να συνεχίσουμε να ζούμε ευτυχισμένοι. Όπως ένα φυλλοβόλο δέντρο ρίχνει τα φύλλα του που δεν χρειάζονται πλέον ούτε στο ίδιο αλλά ούτε και στα υπόλοιπα πλάσματα της φύσης (τα φυτά ζουν για την εξυπηρέτηση όλων των όντων).

Ισημερία, ισοδυναμία του αρσενικού με το θηλυκό, του yang και του yin. Μια ισορροπία που μπορεί να κρατήσει 2 μέρες μέσα στο έτος. Μετά ξεκινάει να μεγαλώνει το ένα μέρος και να μικραίνει το άλλο, τόσο όσο χρειάζεται για να συνεχίσουμε να ισορροπούμε χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι, χωρίς ξαφνικές ανατροπές. Και ουσιαστικά αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η κατάσταση της ισορροπίας της ζυγαριάς είναι τόσο σπάνια όσο και ικανή να αλλάξει αυτό το κάτι και να το κάνει να σκέφτεται και να κινείται αλλιώς.

Και σ’ αυτή τη μετάβαση καλούμαστε να προσδιορίσουμε τα απαραίτητα που μάς κάνουν να πορευόμαστε στον δρόμο της ολοκλήρωσης τον διαφορετικό για την καθεμία ύπαρξη. Τα λίγα εκείνα που μάς είναι τώρα απαραίτητα. Και έτσι προχωράμε με ολοένα λιγότερη εξωτερική δράση προς τη Μεγάλη Νύχτα.

Καλή σοδειά μέσα από στοχασμούς και εσωτερικές διεργασίες!

 

©Κυριακή Κυριακίδου 2020-2022

 

 

 

 

Από φασόλι σόγιας σε γάλα, γιαούρτι, τυρί – όλα homemade!

Ίσως κάποιοι να αναρωτιέστε, γιατί να μπω στον κόπο όχι μόνο να φτιάξω τυρί, αλλά να είναι και από φασόλι σόγιας…ένα δίκιο μπορεί να σάς δώσω όταν σκέφτομαι τον λίγο κόπο και τον πολύ χρόνο, όχι όμως όταν σκέφτομαι τη διαδικασία της ζύμωσης που τόσο με χαλαρώνει και με κάνει να γίνομαι ένα με την ζωή. Γιατί απλά και έτσι, κάποια πράγματα θέλουν χρόνο, σ’ αυτόν ωριμάζουν, με αυτόν γίνονται ωραία. Όπως το τυρί το ίδιο και εμείς, όπως εμείς το ίδιο και το τυρί.


Αν βάλουμε στην εξίσωση και τον παράγοντα της υγείας, τότε μαζί με την απόλαυση της διαδικασίας της παρασκευής έρχεται και η βεβαιότητα των αγνών συστατικών που χρησιμοποιούνται, κάτι που εκτιμάται αρκετά ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση, των έτοιμων παρασκευασμάτων. Με δεδομένη την εμμονή του σημερινού κόσμου στην γεύση και ειδικά στην τυρένια, πολλά vegan υποκατάστατα γαλακτοκομικών στοχεύουν στην ίδια γεύση, υφή και συμπεριφορά τους στο μαγείρεμα με αυτή των παραδοσιακών γαλακτοκομικών, μιας και ο μέσος καταναλωτής όχι μόνο προτιμά το γνώριμο και οικείο αλλά είναι εξαρτημένος από αυτό. Πολλά από τα vegan παρασκευάσματα που κυκλοφορούν δεν αναγράφουν όλα τα συστατικά τους ή αναγράφουν “ύποπτους” χαρακτηρισμούς για τρόφιμα. Μάλλον, η υγεία του τελικού καταναλωτή δεν αποτελεί προτεραιότητα και έτσι, “πάμε για μαλλί και βγαίνουμε κουρεμένοι”. 

Αν όμως κατατάσσεσαι στην κατηγορία των παμφάγων και μάλιστα σ’ αρέσουν τα “βρώμικα”, μπορείς να συνεχίσεις να είσαι dirty και στην vegan εκδοχή σου και εσύ μάλλον δε θα καταλάβεις διαφορά, γιατί προτεραιότητα ήταν -και μάλλον είναι ακόμα- η γεύση. Σε αντίθετη περίπτωση, αν ακολουθείς υγιεινή διατροφή και θες να γίνεις vegan, τότε ξεκίνα να φτιάχνεις μόνη/ος το φαγητό σου, ακόμα και αν αυτό θέλει κάποιες ώρες ή και μέρες για να ωριμάσει. 

Εδώ, χρησιμοποίησα φασόλι σόγιας για την παρασκευή γάλακτος, γιαουρτιού και τελικά φρέσκου τυριού. Εκτός από γευστική απόλαυση, τα οφέλη κατανάλωσης αυτών των προϊόντων τα συγκεντρώνω στα εξής:

α) δεν χρειάζεται γάλα από καμιά μητέρα (και έτσι συμβάλεις και συ στην μείωση της εκμετάλλευσης ζώων, προωθώντας την απουσία βίας και στην διατροφή σου)

β) περιέχουν φυτικές πρωτεϊνες – 7g πρωτεϊνης/ φλυτζάνι γάλα σόγιας (240ml))   – αλλά επιπλέον και ασβέστιο, βιταμίνη D και B12 (εφόσον η σόγια έχει καλλιεργηθεί βιολογικά σε χώμα ζωντανό, πλούσιο σε συστατικά), φυτικές ίνες & λίγα λιπαρά καθώς και προβιοτικά (στην περίπτωση του γιαουρτιού και τυριού) που προωθούν την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος 

γ) στηρίζονται πολύ απλά και υγιεινά προϊόντα -εξαιρούνται όσοι έχουν δυσανεξία σε κάποια συστατικά, οπότε αυτοί θα χρειαστεί να προμηθευτούν αντίστοιχα προϊόντα που δεν θα δημιουργήσουν αντίδραση στον οργανισμό- τα οποία όλοι έχουμε στο σπίτι μας ή μπορούμε να φτιάξουμε

δ) ασκείσαι στην υπομονή, αφού το καλό πράγμα αργεί

ε) τιμάς την τροφή σου περισσότερο, γιατί είσαι παρούσα/όν σε όλα τα στάδια παρασκευής του

Πάμε λοιπόν, να σού δείξω πώς να φτιάχνεις γάλα, γιαούρτι και τυρί από φασόλια σόγιας!

Η συνταγή μας μέχρι το τελικό στάδιο του DIY-home made vegan τυριού σόγιας:

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

    • φασόλια σόγιας
    • vegan προβιοτικά με θερμοφιλικά βακτήρια (π.χ. το Mega Multi Probiotic ή το Multi Probiotic της Veganicity
    • φυτικό βούτυρο (καρύδας) ή έλαιο της προτίμησής σας
    • αλάτι
    • αλεύρι ταπιόκα, ή καλαμποκιού ή γλυκομαννάνη (κανένα εκ των οποίων δεν περιέχει γλουτένη), απαιτούμενα ως πηκτικά μέσα
    • rejuvelac ή υγρό από λάχανο τουρσί
    • μηλόξυδο 
    • σχοινόπρασο ή αποξηραμμένο κρεμμύδι ή καραμελωμένο κρεμμύδι (προαιρετικά) 
    • διατροφική μαγιά ενισχυμένη με Β12 (προαιρετικά)

Μουλιάζουμε τα φασόλια σόγιας για 8 ώρες τουλάχιστον. Τα τρίβουμε μεταξύ τους για να φύγει ο φλοιός τους. Τα βάζουμε σε μπλέντερ σε αναλογία 1:2,5 νερό. Τα πολτοποιούμε καλά και αδειάζουμε το μίγμα σε σταγγιστήρι με τουλπάνι για να φύγει όλο το υγρό και να μείνει μόνο ό,τι στερεό στο τουλπάνι. 

αποφλοιώνω τα φασόλια

φασόλια σόγιας μουλιασμένα και αποφλοιωμένα

στραγγίζω το μίγμα

 

Vegan μπιφτέκια από okara

okara-σογιάλευρο

.

 

 

 

 

 

Βράζουμε για 12′ περίπου το γάλα της σόγιας χαμηλώνοντας τη φωτιά όταν αρχίζει να φουσκώνει το γάλα, ενώ ανακατεύουμε όσο χρειάζεται. Στο τέλος του βρασμού και όταν έχει ησυχάσει το γάλα σόγιας, έχει σχηματιστεί στην επιφάνειά του μια πέτσα, η yuba, με την οποία μπορεί κάποιος να κάνει πολλά καλούδια (και ειδικά dirty vegan!) ή να την φάει έτσι.

βράζω το γάλα σόγιας

yuba, η πέτσα του γάλακτος σόγιας

Το γάλα σόγιας είναι έτοιμο για ψυγείο, αν θέλουμε να σταματήσουμε εδώ.

 

Αλλιώς, προχωράμε στη φάση β’: γιαούρτι σόγιας. Ανακατεύουμε το γάλα με προβιοτικά ή προηγούμενο γιαούρτι σόγιας για να κάνουμε “νέο” γιαούρτι σόγιας. Το αποθηκεύουμε σε ζεστό μέρος (30-35ºC) μέχρι να πήξει. Το α’ γιαούρτι που φτιάχνουμε δεν είναι το καλύτερο, θέλει να χρησιμοποιηθεί προηγούμενο γιαούρτι για να είναι δυνατό. Αν θέλουμε, το κάνουμε στραγγιστό και πάλι με το τουλπάνι (χωρίς στίψιμο) κρεμώντας το από κάπου σε θερμοκρασία δωματίου το χειμώνα για 10-12 ώρες με ένα δοχείο για να μαζεύονται τα υγρά από κάτω ή σ’ ένα στραγγιστήρι τσαγιού ή λαχανικών και στο ψυγείο το καλοκαίρι.

γιαούρτι σόγιας-μαγιά για νέο γιαούρτι

 

 

 

 

 

 

 

 

Για να περάσουμε στην παρασκευή του μαλακού vegan τυριού σόγιας τώρα, θα ανακατέψουμε καλά σε ένα δοχείο:

  • 2-3 κουταλιές rejuvelac, (δηλ. το υγρό της ζύμωσης από δημητριακά που έχουμε κάνει φύτρες και αυτές τις έχουμε αφήσει για 1-3 μέρες στο νερό) ή ζουμί από λάχανο τουρσί
  • 1-2 κουταλιές μηλόξυδο
  • αλάτι
  • το έλαιο της επιλογής μας (ελαιόλαδο/ καρύδας/ κολοκυθόσπορου κτλ.)
  • 1 κουτ.γλ. γλυκομαννάνη ή αντίστοιχα αλεύρι ταπιόκας ή καλαμποκιού όσο χρειάζεται για να δέσει
  • σχοινόπρασο

Θ’ ανακατεύoυμε όσο να πήξει το μείγμα και μετά θα προσθέσουμε το γιαούρτι σόγιας. Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε ό,τι χρειάζεται επιπλέον π.χ. σχοινόπρασο ή κρεμμύδι, αλλά και αρωματικά αποξηραμένα. Αν θέλουμε να έχουμε κάτι σαν γεύση cheddar η διατροφική μαγιά και το καπνιστό κόκκινο πιπέρι ενδείκνυνται. Η γεύση που προκύπτει από την εδώ συνταγή είναι πολύ κοντά στο μπλε τυρί.  

ανακατεύουμε τα υγρά με το πηκτικό μέσο

Η διαδικασία έφτασε στο τέλος της! Μπορείς να απολαύσεις το home made vegan τυρί σόγιας αφού το βάλεις στο ψυγείο για κάποιες ώρες να “δέσει”.

Χρησιμοποίησε τη φαντασία σου τώρα και δοκίμασε όποια παραλλαγή τραβάει η ψυχή σου! Καλή απόλαυση και καλή λευτεριά από τα ζωικά γαλακτοκομικά! Είσαι σε πολύ καλό δρόμο!    

 

 

 

 

 

© Κυριακή Κυριακίδου, Φεβρουάριος 2021

Γιατί να γίνεις vegan χθες!

Κάποιες κρυμμένες αλήθειες για το ζωικό γάλα και τα παράγωγά του

Όσο λευκό είναι το γάλα και τα παράγωγά του τόσο μαύρη είναι η αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτό

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν αναμφισβήτητα έναν βασικό πυλώνα της σύγχρονης “υγιεινής” διατροφής, αφού τούς έχουν αποδοθεί πολλά θρεπτικά στοιχεία με κύριο το ασβέστιο, τις πρωτεΐνες καζεΐνη κατά 87% και ορό γάλακτος κατά 13% (αναλογία 8g πρωτεΐνης/ φλιτζάνι γάλα 240ml), αλλά και κάποιες βιταμίνες B (Β1, Β2, Β12) καθώς και μικρή ποσότητα σε A, Β3, Β5, Β6, C, D, E, K & φολικό οξύ (όπου και πάλι οι Α, D, E, K εκλείπουν εντελώς από τα άπαχα γαλακτοκομικά).

Ο σύγχρονος, υγιεινός, δυτικός τρόπος διατροφής. Viral της PETA στο twitter

Σήμερα ένα καλό μέτρο πρόσληψης πρωτεϊνών θεωρείται 30-90g/ ημέρα, πολλαπλασιάζοντας το βάρος μας (σε kg) x 0,6 ή 0,8 για να ξέρουμε ποιά είναι η σωστή πρόσληψη πρωτεΐνης για μας, ανάλογα πάντα & με τον τρόπο ζωής. Όμως, η σημερινή κατανάλωση πρωτεΐνης απέχει από τους παραπάνω αριθμούς αφού έμφαση δίνεται στην μείωση ή διατήρηση του χαμηλού σωματικού βάρους (καθώς η παχυσαρκία έχει διπλασιαστεί από το 15% στο 30% μόνο σε 25 χρόνια στις ΗΠΑ), ισχυροποιώντας τις τροφές που δίνουν αίσθημα κορεσμού χωρίς να παχαίνουν, στις οποίες συγκαταλέγονται οι πρωτεϊνούχες τροφές. Έτσι ένας σημερινός ενήλικας τρώει περίπου 70-100g πρωτεϊνών/μέρα, με κυριότερη πηγή τις ζωικής προέλευσης πρωτεΐνες, ενώ όσοι αθλούνται ή θέλουν να μειώσουν το βάρος τους μπορούν να φτάσουν στα 300g κατανάλωσης ζωικής πρωτεΐνης/μέρα.

Ωστόσο, ισχύει ακριβώς το αντίθετο σε σχέση με την καύση των θερμίδων: οι φυτικές πρωτεΐνες είναι αυτές που μπορούν να μετατραπούν σε καύσιμη ύλη μέσω της θερμογένεσης όταν λαμβάνονται στην πλήρη τους μορφή (βρασμένες ή ψημένες) και όχι επεξεργασμένες με κεκορεσμένα λίπη, ενώ αντίθετα οι ζωικές πρωτεΐνες μετατρέπονται σε αποθήκες λίπους εκτός και αν η δίαιτα μειώνει την πρόσληψη θερμίδων δραματικά. Γεγονός είναι πάντως ότι οι χορτοφάγοι που δεν καταναλώνουν junk food, καίνε περισσότερες θερμίδες (30% πάνω) για συνολικό βάρος  20% λιγότερο από τους κρεατοφάγους, κάτι που οφείλεται και στον τρόπο που μεταβολίζεται η ζωική πρωτεΐνη, που κάνει τον οργανισμό βαρύ και ληθαργικό, διπλασιάζοντας τις δυσάρεστες συνέπειες στον οργανισμό.

Παρόλα αυτά υπάρχει μια πρωτεϊνική εμμονή στην σημερινή κοινωνία με τα γαλακτοκομικά να κατέχουν την πρώτη θέση και να διατίθενται σε τεράστια ποικιλία, συνοδεύοντας σχεδόν όλα τα πιάτα της δυτικής κουζίνας και μεταμορφώνοντας γευστικά όλα τα φαγώσιμα σε τυρένια, βουτυρένια και κρεμώδη. Το αποτέλεσμα φυσικά είναι ότι όλοι οι δυτικοαναθρεμμένοι έχουν μεγάλη εξάρτηση από αυτήν την τροφή καθώς η κατανάλωση γαλακτοκομικών προπαγανδίζεται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα στις ΗΠΑ και έτσι 5 γενιές τώρα τα γαλακτοκομικά δεν λείπουν σχεδόν από κανένα σπίτι, όποιας ηλικίας και αν είναι οι ένοικοί του.

Καταρχήν, αν εξετάσουμε την περιεκτικότητα ασβεστίου στα γαλακτοκομικά προϊόντα, θα διαπιστώσουμε ότι βρίσκονται πίσω συγκριτικά με πολλές φυτικές τροφές, όπως τα ξερά σύκα, το κέιλ, τα αμύγδαλα ή ο αμάρανθος. Επίσης, σε σχέση με την συγκέντρωση βιταμινών Β και πάλι τα γαλακτοκομικά δεν συγκαταλέγονται στις τροφές υψηλής συγκέντρωσης αυτών, εκτός ίσως από την Β12, που όμως ακόμα και αυτή εκλείπει από πολλά γαλακτοκομικά, αφού από το σύνολο των 1,4 δις αγελάδων σε παγκόσμιο επίπεδο για παραγωγή γάλατος και κρέατος, λίγες είναι αυτές που βόσκουν ακόμα σε λιβάδια.

Αγελάδες-δούλες σε high tech εργοστάσια

Αγελάδες για παραγωγή γάλακτος σε high tech εργοστάσιο στις ΗΠΑ ανήμπορες να κουνηθούν, στερημένες από οτιδήποτε φυσικό

Εκτός όμως από το παραπάνω προβάδισμα των φυτικών προϊόντων έναντι των γαλακτοκομικών όσον αφορά στα “καλά” των τελευταίων, χρειάζεται να επανεξετάσουμε την αναγκαιότητα των καλών συστατικών και του μέτρου κατανάλωσης αυτών, καθώς το πανίσχυρο lobby της γαλακτοβιομηχανίας προπαγανδίζει τόσες γενιές τώρα ότι το γάλα και τα προϊόντα του είναι πανάκεια για την αποκατάσταση ή συντήρηση της καλής υγείας.

Αν όντως το ασβέστιο είναι τόσο απαραίτητο όσο λένε γιατί προστατεύει από την οστεοπόρωση, οι καταναλωτές γαλακτομικών δεν θα ‘πρεπε κατ’ αρχήν να πάσχουν από παθήσεις των οστών. Κάτι που δεν ισχύει και έχει διαπιστωθεί η σύνδεση υπερκατανάλωσης γαλακτοκομικών με επιπλέον μεταβολικό οξύ με μελέτες από το 1920 ενώ διαπιστώνεται στατιστικά ότι οι χώρες με περισσότερη κατανάλωση γαλακτοκομικών έχουν & τα περισσότερα κατάγματα και φυσικά είναι όλες αναπτυγμένες χώρες (π.χ. ΗΠΑ, N.Ζηλανδία, Σουηδία, Μ.Βρετανία, Φινλανδία). Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στους βίγκανς, ή στους λαούς εκείνους που η κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης είναι μικρή συγκριτικά με την φυτική (π.χ. Κίνα, Ιαπωνία προ παγκοσμιοποίησης). Για του λόγου το αληθές, στην Ιαπωνία μόλις το 1931 σφάχτηκε για πρώτη φορά αγελάδα στην πόλη Gyokusen-ji για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των Δυτικών απεσταλμένων και για την οποία ανεγέρθηκε και μνημείο.

Μνημείο για την σφαγή της πρώτης αγελάδας σε Ιαπωνικό έδαφος εν έτει 1931

Η υπερκατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών κάνει το αίμα όξινο κάτι που κινητοποιεί τον οργανισμό να το ουδετεροποιήσει, χρησιμοποιώντας ασβέστιο, το οποίο είτε διαρρέει στο σύστημα όταν υπάρχει υπερκατανάλωση είτε το αναζητά στις αποθήκες του ασβεστίου, τα οστά και τα δόντια. Η οστεοπόρωση, η αρθρίτιδα και η τερηδόνα εμφανίζονται όταν οι ζωικές πρωτεΐνες είναι περισσότερες από αυτές που μπορεί να απορροφήσει ο οργανισμός.

Εκτός αυτού, η κατανάλωση γαλακτοκομικών μπορεί να οδηγήσει σε πολλές ασθένειες, τις λεγόμενες “ασθένειες της ευμάρειας”, καθόλου αμελητέες, αρκεί να ρίξουμε φως σε όλες τις μελέτες που έχουν συνταχθεί εδώ και έναν αιώνα στο γάλα και στα παράγωγά του.

Συγκεκριμένα, στα βρέφη και στα μικρά παιδιά μπορεί να εμφανιστεί ως εντερικός κολικός, ενόχληση, αιμορραγία, αναιμία, αλλεργίες, άσθμα, έναρξη της αθηροσκλήρωσης, παιδικός διαβήτης (τύπου 1), ο δείκτης ΙGF-Ι, η πιο ισχυρή αυξητική ορμόνη του ανθρώπινου σώματος ανεβαίνει όταν καταναλώνουμε ασβέστιο και ζωικές πρωτεΐνες, οπότε συνεπάγεται και αύξηση των καρκινικών κυττάρων και τότε ο μεταβολίτης 1,25 D κατεβαίνει (βλ. παρακάτω), σαλμονέλα (ειδικά στο μη βρασμένο), μόλυνση από τα νεκρά λευκά κύτταρα (πύον) που ενυπάρχουν στο γάλα (1lt είναι αποδεκτό να περιέχει έως και 750.000.000 τέτοια κύτταρα), πρόσληψη όλων των χημικών ουσιών (φαρμάκων, εντομοκτόνων, ορμονών αλλά και διοξινών από την περιβαλλοντική μόλυνση) που έχουν προσλάβει οι αγελάδες των μεγάλων βιομηχανιών έως και 95% & μόνο απ’ το νερό και την τροφή που παίρνουν. Σκεφτείτε ότι μόλις μισό αιώνα πριν μία αγελάδα παρήγαγε 4000kg γάλα/ έτος, ενώ σήμερα αυτό το νούμερο έχει αυξηθεί κατά 2500%, από όλα τα φάρμακα που τής χορηγούνται!

Στους ενήλικες πάλι, παρατηρείται αύξηση των όγκων (ειδικά σήμερα με τόσα φάρμακα που χορηγούνται στα ζώα άμεσα ή έμμεσα), παχυσαρκία, καρδιακές παθήσεις από την ψηλή χοληστερίνη (ακόμα περισσότερο σε υψηλά πρωτεϊνούχες και χαμηλές σε καλά λιπαρά δίαιτες) αρθρίτιδα, αλλεργίες (π.χ. ρινίτιδα), πέτρες στα νεφρά. Επίσης, καθόλου ασήμαντο να γνωρίζουμε ότι επιβαρύνουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα καθώς α) η ζωική πρωτεΐνη που δημιουργεί ένα όξινο περιβάλλον στο σώμα εμποδίζει τα νεφρά να μετατρέψουν την βιταμίνη D σε δραστική D (μεταβολίτης 1,25 D) με ανοσορυθμιστική λειτουργία και β) το ασβέστιο δεν μπορεί να απορροφηθεί από τα οστά και τα δόντια όταν είναι περισσότερο από το αναγκαίο γιατί πρέπει να εξισορροπήσει το όξινο περιβάλλον και έτσι εκτός από προβλήματα με τα οστά και τα δόντια έχουμε προβλήματα και με τις αρτηρίες (αθηροσκλήρωση).  Το γάλα και τα προϊόντα του είναι επίσης υπεύθυνα σε μεγάλο βαθμό για τα αυτοάνοσα νοσήματα, π.χ. για την σκλήρυνση κατά πλάκας με την απορρύθμιση του νευρικού μας συστήματος σε όσες χώρες η πρόσληψη της βιταμίνης D από την ήλιο είναι χαμηλή σε συνδυασμό με την διατροφή την πλούσια σε γαλακτοκομικά και κεκορεσμένα λίπη και φυσικά και του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως συμβαίνει με τον διαβήτη τύπου 1, την ρευματοειδή αρθρίτιδα, τον λύκο, τη νόσο του Crohn, τη νόσο του Grave, την σκληροδερμία και τόσες άλλες νόσους που ξεπηδούν τα τελευταία χρόνια στον δυτικό κόσμο.

Επίσης προβλήματα συναντούμε και στο ενδοκρινικό μας σύστημα καθώς οι ορμόνες μας επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό και από τη διατροφή μας, όπως οι ορμόνες του θύμου αδένα που παράγουν τα Τ-κύτταρα, τους προστάτες του οργανισμού μας από τα αντιγόνα, τα ξένα κύτταρα εισβολείς, όπως οι ιοί. Το ζωικό γάλα όμως περιέχει πρωτεΐνες που δεν διασπώνται εντελώς και το σύστημα επιτίθεται ενεργοποιώντας τη διαδικασία πολέμου, με αποτέλεσμα να καταστρέφει και δικά του κύτταρα. Και οι ορμόνες αναπαραγωγής επηρεάζονται στις γυναίκες κρεατοφάγους, καθώς είναι και ψηλότερες και με μεγάλο εύρος ζωής, με την έμμηνο ρύση να ξεκινά νωρίς και την εμμηνόπαυση να έρχεται αργά και με ακραία συμπτώματα που χρήζουν αγωγής και με αρκετά μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Πιθανή είναι επίσης η μόλυνση από ρετροϊούς (π.χ. απ’ τον ιό λευχαιμίας των βοοειδών BLV, αντίστοιχο με τoν ρετροϊό HTLV 1 που προκαλεί λευχαιμία ή λέμφωμα στους ανθρώπους). Ας μην ξεχνάμε ότι τα περισσότερα ζώα έχουν κακοποιηθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και στρεσάρονται πολύ ακόμα και όταν δεν υπάρχει ορατός σωματικός πόνος, αλλά “μόνο” ψυχολογικός, όπως η άμεση και βίαιη απομάκρυνση του νεογέννητου μοσχαριού από την μαμά του. Αυτό το στρες είναι “απλά” κορτιζόλη, την οποία απορροφούμε -σα να μην έφτανε η δική μας- με το ζωϊκό γάλα.

Λίγοι έχουν αντιληφθεί τις άσχημες συνέπειες του γάλακτος (και των προϊόντων αυτού) στην υγεία (πλην της φάσης θηλασμού) καθώς το μήνυμα που περνάει από τα ΜΜΕ, τους διατροφολόγους, τα σχολεία είναι ακριβώς το αντίθετο εδώ και δεκαετίες. Πλέον όμως πολλοί κόβουν τα ζωικά αυτά προϊόντα για λόγους υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ζώων -γινόμενοι vegans- και όχι ευθύς εξαρχής αμφισβητώντας το status quo της αξίας της τροφής αυτής. Οι βιγκανιστές λοιπόν είναι αυτοί που ωθούν την κοινωνία να επανεξετάσει οποιαδήποτε τροφή ζωικής προέλευσης με κυριότερο μέλημα την διακοπή βασανισμού των ζώων και στέρησης της ελευθερίας των, καθώς λίγοι μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν τί απογίνεται η αγελάδα εκείνη που έχει στραγγιστεί μια ζωή, ανήμπορη να κουνηθεί με άπειρες αρρώστιες να έχουν περάσει από πάνω της και με άλλα τόσα φάρμακα να την κρατούν στα πόδια της μέχρι να αποκάμει εντελώς. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται όταν το κρέας αυτής της χιλιοβασανισμένης και βιοχημικά αλλαγμένης αγελάδας θα γίνει τροφή για άλλα ζώα. Χάρη στις εκστρατείες των βιγκανιστών και στο διαδίκτυο με την άμεση αναμετάδοση των πληροφοριών, ο κόσμος μαθαίνει τί γίνεται και ευαισθητοποιείται πολύ γρηγορότερα απ’ ότι παλιότερα στρεφόμενος στην απόλυτα χορτοφαγική διατροφή.

Ο Θεός Κρίσνα στο δάσος με τις Θείες Αγελάδες του

Παραδοσιακά ακόμα και στο κόσμο της yoga έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι το γάλα και τα παράγωγά του είναι σαττβική τροφή, υψηλή σε ενέργεια και καθαρή, καθώς ο Krishna ήταν cowboy και αν ο Θεός είναι γελαδάρης, τότε και οι πιστοί του θα τρέφονται με τα αγνά προϊόντα της Θείας-αγελάδας. Το ίδιο επικρατεί και για τους Βουδιστές μοναχούς, που το γάλα θεωρείται από τον Βούδα φάρμακο παρά τροφή. Όσο δεν υπήρχαν άλλες επιλογές βασικής τροφής και όσο η παραγωγή του γάλακτος παρέμενε σε οικογενειακή ή μικρή κλίμακα, η αγελάδα ήταν μέλος της οικογένειας, τής άξιζε σεβασμός γιατί οι άνθρωποι μοιράζονταν το απομένον γάλα της αφού θήλαζε το μοσχαράκι της. Σημαντικό είναι επίσης σύμφωνα με τη γιόγκα και την αγιουρβέδα, το γάλα να καταναλώνεται πάντα φρέσκο (σαττβικό είναι το γάλα ημέρας, αλλιώς γίνεται ταμασικό, δηλ. στατικό, βρώμικο, τοξικό). Συνεπώς, έτσι οι επιβλαβείς συνέπειες των γαλακτοκομικών στην υγεία ήταν λιγότερες απ’ ότι τα οφέλη αφού το γάλα μπορεί να ήταν η κύρια τροφή σε μεγάλες ομάδες πληθυσμού. Σήμερα, όμως πολλοί ακόλουθοι της yoga είναι vegans καθώς τίποτα δεν μπορεί να διασφαλίσει την καθαρότητα αυτής της τροφής όταν ειδικά υπάρχουν πολλά υποκατάστατα με πολύ λιγότερες ή καμία ύποπτη επίπτωση στην υγεία. Εκτός αυτού, όσοι ασκούνται στην γιόγκα και τον διαλογισμό δεν χρειάζονται πολλές πρωτεΐνες που αυξάνουν το όξινο περιβάλλον στον οργανισμό καθώς η καθημερινή άσκηση σ’ αυτά θέλει έναν οργανισμό περισσότερο αλκαλικό παρά όξινο.  

ενδεικτικά σκουλαρίκια μύτης για εμπόδιση θηλασμού σε νεογνά θηλαστικά γαλακτοβιομηχανίας

Στην αντίπερα όχθη, ένας κατ’ εξοχήν κρεατοφάγος, με ελάχιστες φυτικές ίνες στην διατροφή του, στην προσπάθειά του ν’ αλλάξει σε κατά βάση χορτοφάγος (vegetarian) υφίσταται μικρότερη στέρηση συγκριτικά με αυτή στην περίπτωση της απόλυτης χορτοφαγίας (veganism). Και αυτό γιατί το γάλα και τα προϊόντα του εκτός του ότι “ντύνουν” σχεδόν όλα τα πιάτα ενός δυτικοαναθρεμμένου, τού δίνουν και μια αίσθηση ευφορίας που προκύπτει και από την γεύση αλλά και από την καζεΐνη, την κύρια πρωτεΐνη που υπάρχει στο γάλα, η οποία κατά τ’ άλλα χρησιμοποιείται για να κατασκευαστεί η κόλλα. Η καζεΐνη κολλάει στο γαστρεντερικό σύστημα ή πετρώνει γιατί το ανθρώπινο στομάχι μετά την νεαρή παιδική ηλικία -όσο ένα βρέφος θηλάζει δηλ.- δεν έχει τα απαραίτητα ένζυμα που μπορούν να την διασπάσουν. Επίσης δημιουργεί στερητικό σύνδρομο, αφού ως κόλλα λειτουργεί και στο ψυχολογικό επίπεδο. Εκτός όμως από την ψυχολογική εξάρτηση που δημιουργεί η ζωική αυτή πρωτεΐνη έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει την καρκινογένεση όταν το ποσοστό πρόσληψής της είναι 20% της συνολικής θερμιδικής αξίας τροφής (ένα ποσοστό που θεωρείται ίσως και χαμηλό για έναν αθλητή, ή για κάποιον που θέλει να αυξήσει τον μεταβολισμό του και να χάσει βάρος, αφού προωθείται και το 30% χωρίς να αναφέρονται οι αντενδείξεις).

Πέραν όμως της καζεΐνης, το γάλα περιέχει και λακτόζη, την γλυκαντική ύλη, στην οποία έχει δυσανεξία το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων και για την οποία έχει αρχίσει να ενημερώνεται ο κόσμος, αφού τα νέα έχουν διαρρεύσει.

Με βάση τα παραπάνω, που μπορούμε να ερευνήσουμε και μόνοι μας και να τα διασταυρώσουμε, ας ξανασκεφτούμε:

πόσο φυσικό μάς φαίνεται να είμαστε σε φάση θηλασμού από ηλικία 0 έως 100 με το γάλα ενός άλλου θηλαστικού, όταν αυτό προορίζεται μόνο για το ιδίου είδους θηλαστικό βρέφος και για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα μέχρις ότου το νεαρό θηλαστικό να μπορεί να φάει το είδος της τροφής που είναι κατάλληλο για το είδος του. Το ανθρώπινο μητρικό γάλα έχει την μικρότερη ποσοστιαία πρωτεΐνη (0,9%) έναντι όλων των θηλαστικών -όταν το αγελαδινό έχει 3,4%- αλλά τα περισσότερα απαραίτητα λιπαρά οξέα (ω-3, ω-6) έναντι όλων των άλλων. Αυτό καταδεικνύει την προτεραιότητα κτισίματος του αναπτυσσόμενου ανθρώπινου εγκεφάλου έναντι ενός μεγάλου μυοσκελετικού συστήματος.

Μένει στην αντίληψη του καθενός μας να αποφασίσει, αν η “αξεπέραστη συνήθεια” των τελευταίων ετών της ιστορίας ειδικά της Καυκάσιας φυλής, είναι τόσο δυνατή που να τής επιτρέπουμε να μάς στερεί την υγεία μας και από τα ζώα την ζωή τους, καθώς δεν υπάρχει τίποτα χαρούμενο και υγιές σε καμία βιομηχανία εκμετάλλευσης ζώων, στις οποίες συγκαταλέγεται και η γαλακτοβιομηχανία.

βιομηχανοποιημένο άρμεγμα

Ταυτόχρονα με την στροφή στον βιγκανισμό ωφελείται το περιβάλλον καθώς χρησιμοποιούνται λιγότερες πηγές ενέργειας (νερό, γη για παραγωγή ζωοτροφών), λιγότερη μόλυνση κυρίως από τις εκπομπές ρύπων, μιας και το 1/7 των συνολικών αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου εκπέμπεται από τα ζώα που προορίζονται για κρέας και γάλα.

το αγελαδινό γάλα είναι θρεπτικό μόνο έτσι

Μένει στο χέρι σου να αποφασίσεις για την υγεία σου και να επηρεάσεις με την επιλογή σου και την υγεία των ανθρώπων που αγαπάς δοκιμάζοντας αυτό που υποστηρίζεται από τόσους επιστήμονες έναν αιώνα τώρα αλλά δεν βγαίνει ποτέ στο φως της δημοσιότητας με μεγάλους τίτλους:

το ζωικό γάλα είναι ακατάλληλο για όλους

πλην των νεογνών των θηλαστικών μαμάδων τους!

Με βάση τις τελευταίες εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο από τον κορονοϊό που ακόμα δεν έχει επαληθευτεί αν είναι εργαστηριακός ή αν είναι μόλυνση τους ανθρώπινου είδους από ιό άγριων ζώων, αλλά όλη ανθρωπότητα αντιλήφθηκε πόση εξουσία έχουν οι ασκούντες αυτήν στις “δημοκρατικές” μας κοινωνίες, σκέψου, πόσο βολικό τούς είναι να σε κάνουν “φυτό”, να υπακούς, να μην έχεις ανησυχίες, να φοβάσαι για την υγεία σου με τόσους “θανατηφόρους ιούς”, να έχεις μετέωρο και ασθενές ανοσοποιητικό από τα εμβόλια που θέλουν να επιβάλλουν σε όλη την ανθρωπότητα, να μην εμπιστεύεσαι ούτε να ακούς το σώμα σου που μερικές φορές δεν ψιθυρίζει, αλλά φωνάζει  κόντρα σ’ αυτά που διαβάζεις με μεγάλα γράμματα ή ακούς να φωνάζουν να ΜΜΕ των συμφερόντων των πολύ λίγων. Ευτυχώς, δεν είναι λίγοι αυτοί που άρχισαν να υποψιάζονται ότι η δημόσια υγεία είναι ένα μεγάλο παιχνίδι των lobby της βιομηχανίας φαρμάκων, υπουργείων γεωργίας και κτηνοτροφίας και ισχυρών συνδικάτων που με τις πιέσεις τους για περισσότερη εξουσία και κέρδη βγάζουν ειδήσεις κατά το δοκούν. Και έτσι,

πίστευε και μη,

ερεύνα & δοκίμαζε!

και μετά δες…μπορεί να υπάρχει μεγάλη απόκλιση αυτού που συμβαίνει από αυτό που κρατάς τόσα χρόνια χωρίς επεξεργασία, χωρίς έρευνα, χωρίς επιβεβαίωση, χωρίς διάκριση, χωρίς συνείδηση!

 

Πηγές:

© Κυριακή Κυριακίδου, Απρίλιος 2020

Όταν η κανονικότητα σπανίζει

Practising how not to forget what one is in turbulent times

Υπάρχουν στιγμές ή περίοδοι που η κανονικότητα -εκείνη η ρουτίνα που τόσο βαριόμαστε λόγω επανάληψης- σπανίζει. Και τότε, το πιο εύκολο είναι να ξεχαστούμε, να παρασυρθούμε από το τσουνάμι, να αναμειχθούμε μεσ’ στη λάσπη και χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε κάτι, να “σωθούμε” μόνο εκ θαύματος. Για να έχουμε άλλη μια ευκαιρία.
Ή να πιαστούμε από κάπου σταθερά κι ν’ αφεθούμε εκεί που θα μάς βγάλει, με οδηγό κάποιον άλλο ή κάτι άλλο, αλλά όχι το νου που ξέρουμε και τόσο εμπιστευόμαστε. Αυτό απαιτεί πίστη και εμπιστοσύνη στο απλό. Αν τα έχουμε, τότε μπορούμε να ρέουμε και σε χαλεπούς καιρούς και να κερδίζουμε τη ζωή με αξία. Γιατί μόνο τότε δε θα ξεχνιόμαστε & δε θα αποκοπτόμαστε απ’ την ροή, με ό,τι και αν αυτή φέρει.
© Copyright 2014 - 2020 Κυριακή Κυριακίδου - All rights reserved.