Μεγάλη έμφαση δίνεται στις μέρες μας στις άσανα, asana, (σωματικές ασκήσεις) λόγω “εξαμερικανισμού” της γιόγκα και κυριαρχίας της οπτικοποίησης των πάντων, ή του «φαίνομαι, άρα υπάρχω» της σημερινής κουλτούρας. Είκοσι χρόνια μετά από την αντίληψη ότι πρόκειται για μια ειδωλολατρική, αιθεροβάμονα & επικίνδυνη πρακτική, έρχεται σήμερα εύκολα ο συνειρμός ότι yoga= ένα ωραίο & λυγερό κορμί σε στάσεις ακροβατικές. Περάσαμε από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό λόγω πλήρους άγνοιας στην ψευδαίσθηση ότι καλή yoga είναι η επιτυχής αναστροφή στην Adho-Mukha-Vrkshasana. Το μέρος έχει αντικαταστήσει το όλο, αφού η έμφαση δίνεται μόνο στο ένα από τα οκτώ μέρη (ashtanga) της raja yoga του Patanjali.
Το «sthira-sukham asanam» εμπεριέχει το νόημα των ασκήσεων yoga: σταθερότητα και άνεση σε μια θέση που μπορεί να διαρκεί από μερικά δευτερόλεπτα έως και λεπτά (συνήθως 2’-3’) μέχρι κάποιες ώρες. Ο όγκος των άσανα σύμφωνα με την Siva Samhita, αρχαίο ινδικό κείμενο πάνω στην ανατομία, μπορεί να είναι ανάλογος με τα 8.400.000 διαφορετικά είδη ζωής στον πλανήτη μας. Ωστόσο, λίγες είναι οι κλασικές asanas (στάσεις-ασκήσεις) που μπορούν να δώσουν μέγιστο αποτέλεσμα και αυτές μπορεί να είναι λιγότερες και από 100.
Χάρη σ’ αυτές τις βασικές ασκήσεις και σε παραλλαγές αυτών που μεταδόθηκαν από Δασκάλους του προηγούμενου αιώνα στην Ινδία, όπως ο Sivananda Saraswati ή ο Tirumalai Krishnamacharya, στους μαθητές τους, η γιόγκα άρχισε να κερδίζει ολοένα και αυξανόμενο έδαφος καθώς προσέλκυε ολοένα και περισσότερους δυτικούς. Έτσι, δημιουργήθηκαν σχολές, που αποτελούν τον πυρήνα της hatha yoga σήμερα, ενώ πλέον υπάρχουν πολλά παρακλάδια αυτών από τους μαθητές των μαθητών των μαθητών…
Το σημαντικό είναι ότι η γιόγκα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου των μεγαλουπόλεων που αν μη τι άλλο, πάσχουν από άγχος ή υπερδιέγερση, αλλά και από άλλες πιο σύγχρονες διαταραχές, όπως ο αυξανόμενος ναρκισσισμός. Αν είμαστε ειλικρινείς θα αναγνωρίσουμε ότι πρωτίστως το καλίγραμμο σώμα είναι αυτό που μάς έλκει να ρωτήσουμε για τη γιόγκα, αφού αυτό βλέπουμε να κυριαρχεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και αφού θα κάνουμε κορμί θα γίνουμε ακόμα πιο ευτυχισμένοι γιατί (επιτέλους!) θα ανεβάζουμε πιο ωραίες seflies σε περίεργες στάσεις…
και χωρίς τελειωμό θα βασανιζόμαστε για να κατακτήσουμε μια στάση (asana) & αμέσως θα διψάμε για την επόμενη και την επόμενη και την επόμενη…χωρίς ποτέ να αναγνωρίζουμε τί γίνεται ΤΩΡΑ!
Αν η γιόγκα που κάνετε είναι ένας αγώνας με τερματισμό, φώτα και κάμερες, αλλά και τραυματισμούς, πόνους και φάρμακα, πατήστε PAUSE
και αναρωτηθείτε
πώς μπορείτε να βγείτε από το άγχος της καθημερινότητας, κάνοντας και πάλι κάτι αγχώδες, κάτι που σάς ζητά να φτάσετε κάπου ΑΛΛΟΥ από το μέρος που είστε τώρα;
Η γιόγκα μπορεί να είναι και στην φαντεζί asana, αλλά ΜΟΝΟ όταν μπορώ να Eίμαι σ’ αυτήν με Αναπνοή. Όταν μπορώ να την απολαμβάνω. Όταν μπορώ να βγω από αυτήν και να αισθάνομαι ανακούφιση, συγκίνηση, μεγαλείο, έρωτα. Αυτό ακριβώς που είναι η γιόγκα. Ο έρωτας με τον Εαυτό, με τις απίστευτες δυνατότητές του, αυτές που με φέρνουν σε Επαφή με ό,τι υπάρχει μέσα και έξω από εμένα.