Ο Χρόνος, ο μέγας γιατρός των πάντων, αυτός που με τη βοήθειά του κλείνουν όλες οι πληγές, επουλώνονται τα τραύματα. Αλλά όμως ο Χρόνος αποκαλύπτει & εκείνες τις λεπτές αποχρώσεις της προσωπικότητάς μας, τις μαύρες, αυτές που δεν αφήσαμε να λιαστούν ποτέ στο φως.
“Ο Χρόνος είναι η μεγάλη δύναμη της αλλαγής, αυτής που επιτρέπει σε όλα τα πράγματα να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν. Ο Χρόνος τα μαγειρεύει, τα ωριμάζει…Ο Χρόνος είναι ένα ζωντανό πεδίο, μια συνειδητή ενέργεια, μια μήτρα, μια δίνη.” Frawley, David (2005) Tantric Yoga and the Wisdom Goddesses. Spiritual Secrets of Ayurveda. Motilal Banarsidass Publishers, Delhi, σελ. 66
Ο Χρόνος που συγχωρεί, αλλά και αυτός που συνειδητοποιεί την απόσταση που έχουμε κάνει παρεκλίνοντας από την πορεία μας, την αρχική. Από αυτήν που μάς φέρνει πιο κοντά στον στόχο μας, στην μικρή εκείνη κηλίδα φωτός της ύπαρξής μας.
Την αμαρτία την ξέρουμε καλά, όλοι. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Μόνο όταν αντιληφθούμε ότι εκεί που οδεύουμε δε φαίνεται φως, αναζητούμε να ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Αλλά σπάνια Τού δίνουμε τον Χρόνο, τον απαραίτητο να μάς αποκαλυφθεί. Βιαστικοί όπως έχουμε μάθει να είμαστε, αναζητούμε την εκπλήρωση της επιθυμίας μας άμεσα, μη και τυχόν αναδυθεί αυτό που κρύβουμε καλά μέσα μας. Μη και τυχόν αντιληφθούμε την αμαρτία μας…γιατί τότε θα αντιληφθούμε πόσο χρόνο έχουμε χάσει από τη ζωή μας κυνηγώντας λάθος όνειρα.
Δύο επιλογές έχουμε πάντα. Τον φόβο ή την αγάπη. Τον περιορισμό ή τον χώρο. Την κατοχή εξωτερικών πραγμάτων ή την ελευθερία. Την αμαρτία ή την στόχευση. Όσο μεγαλύτερη σημασία δίνουμε στα πρώτα τόσο τα δεύτερα θα υστερούν.
Αυτό μπορεί να αλλάξει. Από μας εξαρτάται. Μόνο.