Art nourveau poster Xmas 1896
Ευτυχώς φέτος ο χειμώνας έφτασε με χιονόπτωση!
Και το αίσθημα του πόνου που γεννά το κρύο μαλακώνει. Από σκληρό και βασανιστικό γίνεται παιχνιδιάρικο. Πετάς και καμιά μπαλίτσα στον γείτονα, γλιστράς και στο παγωμένο πεζοδρόμιο και μέχρι να ξαναβρείς την ισορροπία ταλαντεύεσαι ανάμεσα στο ασφαλές και στο κενό…και γελάς που για άλλη μια φορά την γλίτωσες!
Και έτσι στο παιχνίδι ο πόνος ξεχνιέται, δε σε αφορά.
Ο νους είναι στη χαρά, στην εφευρετικότητα.
Και έτσι ο πόνος εξαλείφεται, σταματά.
Όσο για τις γραμμές, τις ίσιες, τις μονοκόμματες, τις αυστηρές του αστικού τοπίου, σβήνουν όλες. Η πόλη μεταμορφώνεται, αγκαλιάζει με καμπύλες, απαλές, γλυκές γραμμές.
Και το διάγραμμα της ζωής μας μπορεί να μεταμορφωθεί παρομοίως από βασανιστικό με κορυφές αιχμηρές και βάθη αβυσσαλέα σε λόφους καμπυλόγραμμους και κοιλάδες, σαν το τοπίο που σχηματίζει το χιόνι όπου και αν πέφτει. Και τότε δε είναι δύσκολο να οδεύουμε επάνω του και να κυλάμε όπως μάς πάει, χωρίς αντίσταση, πίεση, αγωνία, βία. Με χαλάρωση, με ανάσα, με yoga.