Η πρόοδος δεν αναπαριστάται από μια ευθεία ανοδική γραμμή, αλλά από μια σπείρα, στην οποία φαίνεται τόσο η πρόοδος όσο και η οπισθοδρόμηση, τόσο η εξέλιξη όσο και η διάλυση.
Johann Wolfgang von Goethe

Ασκληπιός. Μουσείο Επιδαύρου
Η ελικοειδής τάση της φύσης δεν απασχόλησε μόνο τον Γκαίτε. Η σπειροειδής εκδήλωση είναι κομμάτι της φύσης και γι’ αυτό ήταν και είναι ιερό σύμβολο από την αρχαιότητα έως σήμερα. Η σπείρα εμφανίζεται είτε μόνη της -ως φυτικός έλικας ή φίδι- είτε τυλιγμένη γύρω από έναν κάθετο άξονα, όπως η ράβδος του Ασκληπιού, το κηρύκειο του Ερμή, τo DNA μας.

Ερμής με κηρύκειο. Grand Central Terminal Railroad Train Station 42nd Street, NYC
Η σπείρα (μονή ή διπλή) τυλιγμένη σ’ έναν κάθετο άξονα, όπως η κληματαριά που τυλίγεται σ’ έναν κορμό, είναι μία πλήρης απεικόνιση της θηλυκής και της αρσενικής αρχής με το κάθετο σύστημα να συμβολίζει τη δύναμη της πηγής και το ελικοειδές την αναπαραγωγή της ζωής.
Στο φυτικό βασίλειο, ο σπόρος γίνεται βλαστάρι και το βλαστάρι κορμός, ενώ αντίστοιχα στο προηγμένο ζωϊκό βασίλειο, o μυελός των οστών και o εγκέφαλος αποτελούν το κεντρικό νευρικό σύστημα, αυτό που ευθύνεται για την ανάπτυξη της ζωής και την σταθερότητά της.
Η σπειροειδής εκδήλωση από την άλλη, δρα περιφερειακά, στα άκρα, εκεί που η κεντρική ενέργεια μετασχηματίζεται σε κάτι άλλο, όπως ένα οπωροφόρο δέντρο που για να δώσει καρπούς θα περάσει από διαφορετικές διαδικασίες (φύλλωμα, ανθοφορία, καρπός) ή όπως το περιφερικό νευρικό σύστημα που διακλαδώνεται για να κάνει τις συνδέσεις και να μεταφέρει πληροφορίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Ή αλλιώς η θηλυκή αρχή που μέσα από την συνεχή (εν)αλλαγή, είναι υπεύθυνη για την τροφοδότηση και (ανα)γέννηση.

Ida, Shushumna, Pingala, Chakras, Harish Johari.
Στη yoga (όπως και στην κινεζική ιατρική), υπάρχουν κάποια κανάλια ενέργειας, αόρατα στο σωματικό επίπεδο, μέσω των οποίων κυκλοφορεί η prana στο σώμα. Εξ’ αυτών τρία είναι τα πιο σημαντικά στη yoga: το κεντρικό κανάλι-shushumna, το αριστερό κανάλι-ida στο οποίο κυλά η θηλυκή ενέργεια και το δεξί-pingala που κυλά η αρσενική ενέργεια.
Τα δύο μαζί, αναπόσπαστα υπάρχουν και αναπαράγονται για να διατηρείται κάτι σε ζωή.
Την ίδια διαδρομή, της σπείρας που ανελίσσεται και ανοίγει προς το άπειρο, ακολουθεί και ο χρόνος που περνά. Γι’ αυτό και έρχονται πράγματα στη ζωή μας που τα έχουμε ζήσει στο παρελθόν, αλλά πρέπει να τα αντικρύσουμε ξανά από άλλη θέση πλέον, για να δούμε τί έχουμε κάνει ως προς αυτά. Η αίσθηση του νέου με τη γεύση του παλιού είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και πόσο είμαστε ok μ’ αυτό, εξαρτάται από το πώς βλέπουμε και ζούμε τη στιγμή: ζούμε αυτό το κάθε φορά νέο μέσα από το παλιό ή βλέπουμε το παλιό με το βλέμμα του νέου;
© Κυριακή Κυριακίδου 2018