gomukhasana bondage
Το καλό παιδί. Σχεδόν κάθε γονιός αυτό θα ζητούσε από το παιδί του γιατί αυτή την παιδαγωγική γραμμή εισέπραξε & ο ίδιος με τη σειρά του απ’ τους δικούς του γονείς και πάει λέγοντας στα βάθη των με χριστιανική ηθική εμποτισμένων αιώνων.
Το καλό παιδί βολεύει, πρώτα τους γονείς και μετά την κοινωνία ολόκληρη! Οι γονείς γιατί έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και έτσι μπορούν να συνεχίσουν να…κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Η υπόλοιπη κοινωνία γιατί απλά βολεύει πάντα να έχουμε έναν καλοθελητή, φιλότιμο, ήσυχο, εμπιστεύσιμο, υπάκουο, πειθαρχημένο, πιστό (συμ)μαθητή, (συν)φοιτητή, (συν)εργάτη, σύντροφο, αλλά και γονιό με τη σειρά του, να ακουμπάμε πάνω του, να πραγματοποιεί αυτό που εμείς αδυνατούμε ή αποφεύγουμε τεχνηέντως!
Το καλό παιδί πάσχει από το σύνδρομο του ΝΑΙ: Ναι σε όλα, για να μη κουραζόμαστε κιόλας και καθόμαστε να σκεφτούμε τί θα γινόταν αν λέγαμε ένα ΟΧΙ ή κάτι άλλο, πιο κομψό, να μη τους πληγώσουμε κιόλας, αυτούς τους εύθραυστους Άλλους!
Το σύνδρομο του ΝΑΙ είναι πολύ επικίνδυνο. Για τον Εαυτό. Σαν χείμαρρος που δεν ξέρει να σταματά, παρασύρει στο πέρασμά του την ειλικρίνειά μας, την αυτοδιαχείρισή μας, τη διάθεσή μας. Απ’ έξω το χαμόγελο της Τζοκόντα, για να μη βγαίνουμε & απ’ τον ρόλο, από μέσα μας ένα ηφαίστειο που κοχλάζει.
Τα δεσμά του καλού παιδιού είναι αόρατα στα ροζ γυαλιά που του φορέσαν από παιδί. Για να απαλλαγεί απ’ τα δεσμά πρέπει πρώτα να τα δει & για να γίνει αυτό, πρέπει να έχει το θάρρος να βγάλει από πάνω του το ξένο σώμα.
& όταν θα κοιτάξει στον καθρέφτη θα δει μια πραγματικότητα λιγότερο ελκυστική & έναν εαυτό με εμφανές το κόκκινο σημάδι των γυαλιών στη μύτη.
Ενθύμιο ενός ξένου πλέον εαυτού!